“Urineverlies? Nee ze! Allé ja, een beetje urineverlies, soms… maar enkel alsik echt in de lach schiet, of als ik veel op en neer moet springen, …”
“Last dat ik geen windjes kan ophouden? Is dat niet normaal? Enkel als ik wat last heb van opgeblazen darmen, dan heb ik precies wel minder controle…”
“Incontinentie? Nee, totaal niet, maar… ik draag wel elke dag een inlegkruisje, om me veiliger te voelen…”
“Trampoline springen? Neen, dat lukt niet meer droog, nadat ik kindjes heb gekregen. Maar dat is toch normaal?”
Opmerkingen die voor ons wijzen op symptomen van onvrijwillig urineverlies (urine incontinentie) of beginnende stoelgangsproblemen (stoelgangsverlies, anale incontientie of flatusincontinentie).
Het klopt inderdaad dat dit veel voorkomende klachten zijn. Meer dan 60% van de zwangere vrouwen ervaart urineverlies, wel één op drie houdt na haar bevalling klachten van urineverlies over. Eén op acht van je (bevallen) vriendinnen heeft waarschijnlijk minder controle over “het achterste compartiment”.
Kunnen we dan ook zeggen dat het normaal is?
Moeten we dan allemaal “dikke duimen”, veel “kudos” en “handjes in de lucht”-smileys antwoorden op reclame van een nieuw merk van maandverband? Commerciële merken die jonge, knappe dynamische vrouwen tonen, die al dansend genieten van hun nieuwe (incontinentie)verbandje. Het kan wel een gans glas water ophouden! Zoveel urineverlies zou je kunnen opvangen... En dan nog… kan je gerust zijn dat je op de dansvloer geen natte plekjes op je kledij zou zien!
Daarenboven worden de verbandjes alleen maar mooier, de incontinentieslipjes alleen maar sexyer (met die halve centimeter kant die eraan komt) en ruiken ze naar heerlijke bloesems…
Neen (uit de ondertoon van vorige paragraaf lezen jullie wellicht onze gekleurde mening)
Bekkenbodemproblemen zijn nooit echt normaal.
Deze klachten wijzen er altijd op dat er ergens iets misloopt in de goede systemen die je vroeger wellicht wél hielpen om perfect “pipi” en “kaka” op te houden.
We moeten eerlijk toegeven dat onderzoeken bij sommige vrouwen soms aantonen dat de bekkenbodem veranderd is (al dan niet door de zwangerschap en de bevalling) en dat dat klachten veroorzaakt.
Maar bij vele van die vrouwen kunnen we er samen iets aan doen.
Er bestaan veel mogelijkheden. De waaier van opties start bij eenvoudige tips en oefeningen, en eindigt bij complexere vormen van chirurgie. Sommige vrouwen, zullen misschien geadviseerdworden om andere opties op te zoeken, of zich neer te leggen bij bepaalde klachtenof veranderingen...
In éérste instantie, is de meest oprechte en wetenschappelijk verantwoorde raad:
“Praat er eens over met een gespecialiseerde (of vertrouwde) zorgverlener(gynaecoloog, huisarts, kinesist, vroedvrouw, uroloog, darmspecialist,…) en overweeg samen een specifiek stappenplan, op jouw situatie afgestemd”.
Welke onderzoeken, welke oefeningen, welke hulpmiddelen en welke adviezen, precies op jou van toepassing zullen zijn, kunnen we niet veralgemenen. Maar er is veel hulp mogelijk.
Veel mooie en goede opties, die je jezelf niet mag ontzeggen, vooraleer je je er echt bij zou neerleggen dat dat dik gevulde maandverband tussen je benen, echt je nieuwe “normaal” zou moeten worden…
We hebben ontzettend veel respect voor verschillende zeer kwalitatieve en respectvolle merken van “incontinentiemateriaal”. Het is fantastisch dat die bestaan, voor vrouwen die dit echt nodig hebben!
Maar geef nu toe, geen vrouw ter wereld zal zorgeloos op een dansvloer staan shaken, met dergelijke verbandjes, gevuld met veel urineverlies.
De klachten zijn VEELVOORKOMEND maar mogen niet GENORMALISEERD worden…
Take care of yourself!
Zorg goed voor je eigen Pelvic Floor-health!
Hedwig Neels
